Lise II de (oglanlarla karishmadan bir yil evvel) Mr. Thomas diye yuzu kirmizi, ceketinin kollari deri ile yamali, hep tweed veya herringbone ceketler, fitilli ordek boku rengi pantolonlar giyen bi adamcagiz. Heyecenla Shakespeare'i anlatir, dinleyen kim, sinifta bir curcuna, kizlar haykira haykira, kahkahalar girla. Adamcaaz bir an durdu, bekledi, bekledi, o Ingiliz sabri ile, sanki stone wall mubarek. Sonra yavashca tahtaya gitti, tebeshiri aldi ve de "HER VOICE WAS GENTLE AND SOFT, WHAT AN EXCELLENT QUALITY IN A YOUNG LADY!"
diye yazdi, gechip yerine oturdu. Bizler de chit yok. Nasil mahcup olumushuz o bichim. Dayak atsa boyle tam yerinden vurmazdi.
Hich unutmam bu olayi.