Hocalar ve Hayal!!

Ben ilkokul bes'de girdim Kolej'e Ayse Abla'dan sinav ile gectim yil
1961.. anamin elini tutup bu kocaman okula titrek gittim.. bahcede bir kenarda beklettiler bizi, siniflar siralar halinde baslarinda ögretmenleri... bayrak merasimi yapildi, herkes sinifina girdi sonra biz disarliklilara geldi sira... Volkan Bozkir, Mehmet Akat, hani bir bacagi kesik Ayse vardi o rahmetli ve ben... 5-B'ye düstük (yanilmiyorumdur umarim) iceri götürdüler.. topuzlu bir kadina emniyet ettiler.. "ögretmeniniz" diyerek. Gülmeyen sinirli bakisli kadin bize yer gösterdi.. Yasar Bakirada'nin yanin Oturdum..
ögretmen "acin avucunuzu" diye gürledi.. biz alismisiz Ayse Abla'da sekerlere iltifatlara, sandim burada da aynisi devam edecek, aptal gibi actim avucumu.. o da ne hatun elde tahta cetvel her avuca bir tane indiriyor. Tabii ben de nasibimi aldim.. aldim almasina ama sordum da niye yedigimi bu cetveli... sinif merasimde dogru durmamis..
Cetvelli kadin= Rahime Önder... bu ismi bugüne kadar silemedim kin bellegimden..

Hayal'e gelince....
Sonbahar 66, son sinif, kapi yaninda ilk sirada Gülbin Paksüt'ün yaninda oturuyorum.. ders sanat tarihi..ilk kez görecegiz hocayi..
yeni geldi demislerdi meraktayiz... kapi acildi kipkirmizi bir tayyör yakasi siyah kadife, ufacik boylu kara kisa sacli, dikdörtgen gözlüklü teni de kapkara bir hatun girdi... benden bir "kirrrt" sesi ve devam (aklim sira usulcacik!) "esmere al bagla gec karsisina agla.." bana atfedilen bakislari anlatmaya gerek var mi bilmem... bu cok sevdigim dersi burnumdan getirdi kendi cenem...

Hangi siniftaydi hatirlayamiyorum, gitar calan amerikan ezgilerini söyleyen bir ögretmen vardi uzun sacli,hos bir amerikali.. ms veya mrs. Bartlett diye bir isim geliyor aklima...
hafizam tam gri hücrelerle dolmush..
Necibe Kocabas ve Hacer Özmen'li anilarimi ileride anlatayim müsaadenizle...